Nawet tak nowoczesne miasta jak São Paulo mają swoje Starówki. Otoczone drapaczami chmur, cichutko przyczajone i czekające na zagubionych w miejskiej dżungli turystów. Serce tej brazylijskiej metropolii bije na Placu Katedralnym (Praça da Sé). Nie tylko zresztą dlatego, że jest to historycznie najstarsza część miasta. Od tego bowiem miejsca mierzone są drogowe odległości od poszczególnych miast kraju.
Najważniejszą budowlą na Placu Katedralnym jest, jak sam
a nazwa wskazuje, usytuowana na końcu przepięknej alei palmowej, Katedra Metropolitarna (Catedral Metropolitana de São Paulo lub Catedral da Sé). Jej początki sięgają roku 1589, kiedy to rozpoczęła się budowa głównego kościoła w niewielkiej wówczas osadzie, jaką była dzisiejsza metropolia. Burzliwe dzieje tego miejsca naznaczone są kilkoma rozbiórkami. Obecny neogotycki kształt został nadany katedrze w roku 1967, kiedy to zakończyła się trwająca od ponad pół wieku budowa nowego kościoła. Konsekracji dokonano kilkanaście lat wcześniej (katedra nie miała wówczas jeszcze wież) w czterechsetne urodziny miasta.
Oprócz interesujących dekoracji wnętrz przedstawiających charakterystyczne dla Brazylii motywy roślinne i zwierzęce,ważną część budowli stanowi wykładana marmurem krypta, mieszcząca doczesne szczątki wielu zasłużonych dla São Paulo i całego kraju postaci, w tym Dioga Antônia Feijó, zwanego Ojcem lub Regentem Feijó, w latach 1835-37 rządzącego krajem w imieniu nieletniego Dom Pedra II, oraz kacyka Tibiriçá, pierwszego Indianina nawróconego na katolicyzm i ochrzczonego przez ojca José de Anchieta, jednego z założycieli miasta.
a nazwa wskazuje, usytuowana na końcu przepięknej alei palmowej, Katedra Metropolitarna (Catedral Metropolitana de São Paulo lub Catedral da Sé). Jej początki sięgają roku 1589, kiedy to rozpoczęła się budowa głównego kościoła w niewielkiej wówczas osadzie, jaką była dzisiejsza metropolia. Burzliwe dzieje tego miejsca naznaczone są kilkoma rozbiórkami. Obecny neogotycki kształt został nadany katedrze w roku 1967, kiedy to zakończyła się trwająca od ponad pół wieku budowa nowego kościoła. Konsekracji dokonano kilkanaście lat wcześniej (katedra nie miała wówczas jeszcze wież) w czterechsetne urodziny miasta.
Oprócz interesujących dekoracji wnętrz przedstawiających charakterystyczne dla Brazylii motywy roślinne i zwierzęce,ważną część budowli stanowi wykładana marmurem krypta, mieszcząca doczesne szczątki wielu zasłużonych dla São Paulo i całego kraju postaci, w tym Dioga Antônia Feijó, zwanego Ojcem lub Regentem Feijó, w latach 1835-37 rządzącego krajem w imieniu nieletniego Dom Pedra II, oraz kacyka Tibiriçá, pierwszego Indianina nawróconego na katolicyzm i ochrzczonego przez ojca José de Anchieta, jednego z założycieli miasta.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz